जीन्दगी आखिर दुइ दिनको पाहुना.......!!

आदित्य लिम्बु
फुल बनी फुलेपछि झर्नुनै पर्ने !!
प्रक्रितिको कस्तो अनौठो रित
मानिस भै जन्मे पछि मर्नु नै पर्ने
कस्तो अचम्मको रित !!

सदाबहर अनि अजम्बरी जुनि नपाउने नै रैछ!!
पारिजात अनी मखमली दुबो जस्तो नहुने रैछ
बिहन उदाएको घाम अस्ताउनै पर्ने रैछ
डालिमा फुले पनि भुइ झर्नै पर्ने रैछ!!

अखिर २ दिन को पाहुना नै रैछ !!
जति आफ्नो भने पनि जति रिस राग
हासो ठट्टा गरे पनि जाने बेलामा छोड्नुनै पर्ने रैछ !!
सास हुन्जेल आस हुन्छ भनेजस्तै

जति आस गरे पनि जस्लाइ आफ्नो भनेपनि आखिर एक्लै जनु पर्ने रैछ!!
हिड्डा हिड्डै बाटो छोड्नु पर्ने नै रैछ
जे गरे पनि प्रक्रितिको रित अनि जन्मदाको लेखा भोग्नुनै पर्ने रैछ !!
लेखेको कुरा टारेर टारन नसकिने रैछ
जसरि,

दिनमा घाम् भए रातमा जुन !!
जति हासुं जति नाचु दुइ दिनको पाहुना
भाबिले नै लेखे पनि भाग्या आफैं कोर्नु पर्ने !!
बाच्ने आशिस दिए पनि
उमेर लाइ छोड्नु पर्ने..................!! जीन्दगी आखिर दुइ दिनको पाहुना !!!!!!!!!!!